سلام بر دوستان قدیمی و با معرفت
به لطف خدا امکانی پیش اومده تا یه بار دیگه دور هم جمع بشیم و هدفی که داشتیم رو به سرانجام برسونیم
در این وبگاه آرشیوی از خاطرات آن موقع به نمایش در خواهد آمد و ضمن یادآوری آن روز ها از شما دوستان دعوت به عمل می آورد که مجددا با ثبت نام و ارسال مشخصات خود زمینه را برای دور هم جمع شدن فراهم کنه
با تشکر
سلام
همش واتساپ! همش وایبر! همش تلگرام!!!!!
اینم شد زندگی؟ آقاجون به جای اینقدر وقت تلف کنی تو این نرم افزار های منحوص ارتباط جمعی بیایید این جا بیش تر با هم آشنا بشیم.
مشغول چه کاری هستید؟ کجا کار می کنید؟ درس می خونید یا نه؟ اوقات فراقتتون رو کجا تلف می کنید؟
خواهش می کنم برامون جواب سوال های بالا رو بنویسید. شاید یه موقعی ، یه جایی، یه نفری ، یه جوری به تخصص یا ارتباطات شما نیاز پیدا کنه.
دکتری، مهندسی، راننده ای، رئیس سازمان بووووق هستید؟ 
بذارید اگر لازم شد دوستانمون بیان اینجا و شما رو بیش تر بشناسن و باهاتون ارتباط بگیرن. اگر سایت دارید برامون ادرسشو بنویسید تا یه جایی تو صفحه اول وبلاگمون لینکشو بذاریم. شاید یه جورایی براتون تبلیغ هم بشه ولی از دید نظام نامه سازمانی ما اشکالی نداره.
پس منتظریم
یا علی مدد
سلام
بسیار ممنونم از دوستان گرامی از استقبال شون از این وبگاه.
به نظر می رسد برخی از رفقا ادامه این مسیر را با دید شک می نگرند و تصور می کنند هدف این جریان تنها یادآوری خاطرات است و به دست آوردن حالی به تر از تجدید این خاطره ها.
آیا تا به حال به اولین روز حضورتون توی کانون میثم تمار فکر کرده اید؟
چه شد که آمدید؟ پدر مجبورتون کرد؟ دوستتون آوردتون؟به زور مدرسه (مثلا آقای امینی) آمدید؟ ؟؟؟
چرا به حضورتان ادامه دادید؟ ؟ چرا باید ادامه داد؟
فکر می کنم پاسخ به سوالات بالا کمک زیادی به تقویت نیات دوستان در تقویت مجدد این جریان خواهد کرد.
منتظر نظرات خوبتون هستم.
یا علی
مهدی صدرنژاد
